ΜΥΚΗΝΑΪΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ: ΤΑΦΟΙ ΚΑΙ ΚΤΕΡΙΣΜΑΤΑ Ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός, ο οποίος αναπτύχθηκε στην περιοχή της ηπειρωτικής Ελλάδας κατά την τελευταία φάση της Εποχής το Χαλκού (1600-1100 π.Χ. περίπου), πήρε το όνομά του από το πιο γνωστό κέντρο του, τις Μυκήνες. Με το μινωικό πολιτισμό που άνθισε στην Κρήτη, αποτελούν τους λαμπρότερους πολιτισμούς της ελληνικής προϊστορίας και τους πρωϊιμότερους υψηλούς πολιτισμούς της Ευρώπης. Υπήρξαν οι πρώτοι πολιτισμοί σε ευρωπαϊκό έδαφος που δημιούργησαν ένα σύνθετο οικονομικό και διοικητικό σύστημα. Χαρακτηρίζονται από τα ανακτορικά και τα αστικά κέντρα τους, τις μνημειώδεις τέχνες, την ανάπτυξη της τεχνολογίας και, κυρίως, τη χρήση της γραφής.

Οι γραφές στο προϊστορικό Αιγαίο δημιουργήθηκαν για να εξυπηρετήσουν το ανακτορικό σύστημα διακυβέρνησης με τον έλεγχο της παραγωγής και της ανακατανομής των προϊόντων. Η μυκηναϊκή γραφή, γνωστή ως Γραμμική Β΄, είναι η πρώτη ευρωπαϊκή γραφή που έχει αποκρυπτογραφηθεί και αποτελεί μια πρώιμη μορφή της ελληνικής γλώσσας.

Η ανακάλυψη του μυκηναϊκού πολιτισμού οφείλεται στο θερμό θαυμαστή του Ομήρου, Heinrich Schliemann. Το 1876 μ.Χ. έφερε στο φως τους περίφημους βασιλικούς τάφους στην ακρόπολη των Μυκηνών, ανασταίνοντας ένα μεγάλο πολιτισμό, ο οποίος ως τότε ήταν γνωστός μόνο από τους μύθους.

Οι έρευνες απέδειξαν ότι στις Μυκήνες η αρχική ακρόπολη ήταν πολύ περιορισμένη. Δεν περιζωνόταν από τείχη αλλά από έναν απλό περίβολο.

Μεγάλη εντύπωση προκάλεσε ο καταπληκτικός πλούτος των κτερισμάτων των λακκοειδών βασιλικών τάφων της ακρόπολης των Μυκηνών, σε σύγκριση με την απλότητα της κατασκευής τους. Οι βασιλικοί τάφοι βρίσκονταν σε δύο κυκλικούς περιβόλους αρχικά έξω από την ακρόπολη. Αργότερα ο πρώτος περίβολος περικλείσθηκε μέσα στο τείχος, για εξασφάλιση από τυχόν σύληση και για να μετατραπεί ο χώρος σε τόπο λατρείας. Οι τάφοι του δεύτερου περιβόλου διέφεραν τόσο στην κατασκευή όσο και στον πλούτο των κτερισμάτων τους.

Σε ορισμένους τάφους βρέθηκαν τα ίχνη των τροχών του νεκρικού άρματος που κατέβαζε των νεκρό στον τάφο.

Στους θολωτούς και λατρευτικούς τάφους η είσοδος σκεπαζόταν με ένα πέτρινο φράγμα μετά την ταφή.
Τα κτερίσματα που τοποθετούσαν στους νεκρούς ήσαν πολύ πλούσια. Τα κοσμήματα στολίζουν τις ξύλινες σαρκοφάγους ή τα σάβανα. Τα νεκρικά προσωπεία δεν σκεπάζουν απευθείας το πρόσωπο του νεκρού. Ένα μέρος από τα χρυσά κοσμήματα ήσαν ειδικά κατασκευασμένα για νεκρική χρήση.

Τα πάντα σε αυτούς τους τάφους αντιπροσώπευαν συμβολικά την ικανοποίηση των αναγκών της ζωής, από το φαγητό, το ποτό, την ενδυμασία και το στολισμό ως τη διασκέδαση. Άλλα αντικείμενα είχαν ως σκοπό να διαλύσουν το σκοτάδι των θαλάμων και να οδηγήσουν το νεκρό κατά την πορεία του στον κάτω κόσμο.

Τοποθετούσαν μικρά ειδώλια στους νεκρούς για να του εξασφαλίσουν την προστασία των θεϊκών δυνάμεων.

Τα καταστόλιστα όπλα έδειχναν την κυριαρχία του μυκηναϊκού στοιχείου. Χρυσά ποτήρια τοποθετούνταν στα χέρια σπουδαίων προσώπων. Τα χρυσά προσωπεία παρατηρούνται μόνο σε βασιλικούς νεκρούς. Φυσικά το μέγεθος, η μορφή και η διακόσμηση ενός τάφου εξαρτιόταν από την κοινωνική θέση του νεκρού.

Αστέρης Γιώργος

t    Αρχική σελίδα ● Το σχολείο ● Ιστορικό ● Δραστηριότητες ● ΑΕΙ-ΤΕΙ ● Διακρίσεις ● Notre école ● Our school ● Unsere schule  u