ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΘΡΑΝΙΑ

Ήμουν πολύ αγχωμένη την πρώτη φορά. Δεν ήμουν πια στα θρανία αλλά απέναντί τους. Δίπλα μου βρισκόταν η καλύτερή μου φίλη. Έπρεπε να “παραδώσω” μαζί με την φίλη μου την Βερόνικα ένα δίωρο μάθημα δύο κείμενα από το καινούργιο βιβλίο:

“Θεματικοί κύκλοι” παράλληλα με θεωρία και ασκήσεις από το αντίστοιχο βιβλίο μας “Έκφραση Έκθεση”.

Μετά από δυο μέρες προετοιμασίας είπαμε και δείξαμε αυτά που απαιτούσε η καθηγήτριά μας. Τελικά δεν αποδείχτηκε τόσο τρομερό όσο νομίζαμε. Πρώτα με την υποστήριξη της αγαπημένης μας καθηγήτριας της κ. Φιλίππου, αλλά και με την συμμετοχή και συμπαράσταση όλων των συμμαθητών μας και συμμαθητριών μας καταφέραμε να αναλύσουμε δυο υπέροχα κείμενα, ένα της Τ. Καραγεωργίου κι ένα του Ε.Π. Παπανούτσου. Θέμα και των δύο κειμένων ήταν “σημασία της γλώσσας”. Αναφέρονται στο πόσο σημαντική είναι η γλώσσα μας και για το πόσο έχει αλλοιωθεί στις μέρες μας. Με τον καιρό έχουν χαθεί πολλές λέξεις και έχουν αντικατασταθεί από άλλες ξένες. Αυτός είναι και ο κύριος σκοπός των συγγραφέων. Με πετυχημένες παρομοιώσεις μας μεταφέρουν το υπαρξιακό πρόβλημα της γλώσσας μας. Ακόμα θέλουν να μας προβληματίσουν και παράλληλα να μας ωθήσουν σε οποιαδήποτε προσπάθεια για να κρατήσουμε τη γλώσσα μας αυθεντική.

Η δύναμη της γλώσσας είναι πιο ισχυρή από τη δική μας. Εμείς όμως με την κακή χρήση της δυστυχώς μπορούμε να τη φθείρουμε. Με βάση αυτή την παράμετρο αναπτύξαμε τις διδασκαλίες μας. Ακόμα, αναπτύξαμε τις απόψεις μας ,επεξεργαστήκαμε με αναλύσεις και ερμηνείες απαντήσεις και παράλληλα κείμενα. Η διδασκαλία έγινε με κύριο αντικείμενο τα κείμενα.

Κάπως έτσι κύλησε η ώρα και με την βοήθεια της καθηγήτριάς μας (κα. Φιλίππου) τα καταφέραμε και νιώσαμε πολύ καλύτερα. Είχαμε επιτέλους τελειώσει γιατί όπως και να το κάνουμε ρε φίλε, δυο ώρες να μιλάς ανάμεσα σε τέσσερις τοίχους και αυτά που λες να πρέπει να είναι σωστά γιατί θα περάσουν από κρητική και έλεγχο δεν είναι και ότι καλύτερο.

Σημασία έχει, ότι εγώ και η φίλη μου είμαστε ικανοποιημένες και σίγουρα θα το ξανακάναμε. Ελπίζουμε βέβαια οι συμμαθητές μας να μην μας κοίταγαν όπως κοιτάνε οι περισσότεροι τους καθηγητές, αλλά ας μην γινόμαστε ακραίοι παιδιά, αυτό θα ήταν δύσκολο ως και αδύνατο! Ήμασταν δύο μαθήτριες που έκαναν μια εργασία….

Νίκη Κουτούζη

t    Αρχική σελίδα ● Το σχολείο ● Ιστορικό ● Δραστηριότητες ● ΑΕΙ-ΤΕΙ ● Διακρίσεις ● Notre école ● Our school  ● Unsere schule  u