Η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου είναι πάντα ένα αίτημα, ένα χρέος και δεν έγινε ποτέ γεγονός.

Οι πρόσφυγες που έφθασαν στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια ξεπερνούν το 5% του ελληνικού πληθυσμού και πλησιάζουν το 25% των μισθωτών. Οι πρόσφυγες που δεν μπαίνουν νόμιμα στη χώρα μας ξαναστέλνονται γρήγορα πίσω στη δική τους, χωρίς αυτό να τους εμποδίζει να ξαναπροσπαθήσουν να γυρίσουν πάλι. Τα πολιτικά και κοινωνικά τους δικαιώματα δεν είναι καθόλου εξασφαλισμένα. Οι Έλληνες, γνωστοί για την φιλοξενία τους, δεν είναι συνηθισμένοι σε αυτή τη μαζική προσέλευση ξένων και σ' αυτή τη φανταχτερή φτώχεια που κατακλύζει την καθημερινότητά τους. Αν και ισχυρίζονται ότι δεν είναι ρατσιστές, υπάρχουν πολλές φορές που είναι. Οι ξένοι πεινάνε. Κανένας δεν τους εξασφαλίζει το καθημερινό τους ψωμί. Κλέβουν. Τους κατηγορούν , τους φοβούνται. Πρέπει να μάθουμε ....

Αυτό που μας αγγίζει πιο πολύ είναι τα μικρά παιδιά στα φανάρια που πουλούν χαρτομάντιλα, λουλούδια , καθαρίζουν τα παράθυρα των αυτοκινήτων, προσπαθώντας να κερδίσουν τη ζωή τους, να βοηθήσουν λίγο τους γονείς τους που δεν καταφέρνουν πάντα να βγάλουν αρκετά χρήματα για να τα ζήσουν. Ποιος είναι ο υπεύθυνος για όλη αυτή τη δυστυχία; Νέοι χωρίς πόδια ή χωρίς χέρια που ζητιανεύουν στους δρόμους της Αθήνας, γέροι που διωγμένοι από τη χώρα τους δεν έχουν τα απαραίτητα για να ζήσουν. Ποιος κάνει τον πόλεμο; Ποιος τους διώχνει από τη χώρα τους; Γιατί ο πόλεμος;

Η κυβέρνησή μας πρέπει να ασχοληθεί περισσότερο με όλα αυτά. Κι εμείς το ίδιο.

Για να έχουμε το δικαίωμα να μιλάμε για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου ;-)

Des étrangers qui attendent que quelqu'un leur offre du travail (Journal Kathimerini 6.12.98 Photo To Mati)

Les réfugiés qui sont arrivés dans notre pays pendant ces dernières années dépassent 5% de la population grecque et touchent 25% des salariés. Les réfugiés qui n'entrent pas légalement dans le pays sont renvoyés très vite dans le leur pays sans que cela les empêche d'essayer de revenir à nouveau. Leurs droits politiques et sociaux ne sont pas du tout assurés. Les Grecs, réputés pour leur hospitalité, ne sont pas habitués à cette arrivée massive d' étrangers et à cette pauvreté éclatante qui envahit la vie quotidienne. Bien qu'on dise qu'on n'est pas des racistes, il y a beaucoup de fois où on l'est. Les étrangers ont faim. Personne ne leur assure leur pain quotidien. Ils volent. On les accuse, on a peur d'eux. Il faut qu'on apprenne…

Ce qui nous touche le plus, ce sont les petits enfants qui, installés aux feux de circulation, vendent des papiers mouchoirs ou des fleurs, qui essuient les pare brises des voitures, essayant de gagner leur vie, d'aider un peu leurs parents qui n'arrivent pas toujours à toucher suffisamment d'argent pour les nourrir. Qui est le responsable de tous ces malheurs?  Des jeunes sans pieds ou sans mains qui demandent l'aumône dans les rues d'Athènes?  Des vieux qui, expatries, n'ont plus le nécessaire pour vivre?. Qui fait la guerre? Qui les chasse de leur pays? Pourquoi la guerre ?

C'est notre gouvernement qui doit s'en occuper. Nous aussi.

Pour avoir le droit de parler des droits de l'homme ;-)

Σαββαΐδη Μυρτώ

Savvaïdi Myrto

Χουλάκης Χάρης

Houlakis Haris

Σταθοπούλου Μαριάννα

Stathopoulou Marianna

Χριστοδουλίδης Χρίστος

Christodoulidis Christos

Μπέλεση Μένη

Belessi Meni

Καββαδάς Βαγγέλης

Kavvadas Vanguelis

Χασάπης Κυριάκος

Hassapis Kyriakos

t  

Αρχική σελίδα ● Το σχολείο ● Ιστορικό ● Δραστηριότητες ● ΑΕΙ-ΤΕΙ

Διακρίσεις ● Notre école ● Our school